ZASADY WSPÓŁPRACY

Pierwsze spotkanie ma na celu nawiązanie pozytywnych kontaktów emocjonalnych na linii: rodzic(opiekun) - logopeda – pacjent. Podczas spotkania jest okazja, aby obejrzeć gabinet, zapoznać się z jego wyposażeniem, poznać oferowane metody i formy pracy. Tylko wówczas, gdy zarówno pacjent, jak i jego opiekun, zaakceptuje prowadzącego zajęcia, nawiąże się pomiędzy nimi zaufanie i pozytywny kontakt emocjonalny, wówczas istnieje duża szansa na powodzenie terapii.

W przypadku dzieci staramy się wytworzyć taką atmosferę, aby wizyta w gabinecie sprawiała wyróżnienie i nagrodę dla dziecka, a nie przykrą konieczność uczestniczenia w zajęciach. Dzięki temu w przyszłości, rodzic ćwicząc w domu z dzieckiem, ma szansę motywować go do pracy poprzez obietnicę kolejnej wizyty w gabinecie, który powinien kojarzyć się dziecku przede wszystkim ze świetną zabawą.

Nauka prowadzona jest w formie zabawy z wykorzystaniem wielu metod i narzędzi, które dobieramy odpowiednio do potrzeb i możliwości danej osoby. Dysponujemy najnowszymi na rynku programami multimedialnymi oraz atrakcyjnymi i bezpiecznymi dla dzieci pomocami dydaktycznymi, które czynią nasz gabinet nowoczesnym i przyjaznym.
W momencie podjęcia przez rodzica lub pacjenta chęci współpracy, ustalane są reguły postępowania dzięki którym w bardzo istotny sposób skraca się czas terapii.

Należą do nich:
1. Postępowanie zgodne z zaleceniami logopedy.
2. Bezwzględne ćwiczenie i utrwalanie w domu przerabianego materiału (wg zasady „trening czyni mistrza”).
3. W miarę możliwości, jak najczęstsze wizyty w gabinecie, celem kontynuacji rozpoczętej terapii.
4. Motywowanie dziecka do wysiłku i pracy.

Z doświadczenia wiemy, że tylko przestrzeganie powyższych zasad daje doskonałe efekty, a współpraca cieszy zarówno pacjentów jak i prowadzącego ćwiczenia. Aby odciążyć finansowo rodzica istnieje możliwość prowadzenia ćwiczeń grupowych ( 3-4 osoby), jednakże najlepsze rezultaty dają zajęcia prowadzone indywidualnie.

NEUROLOGOPEDIA

Neurologopedia to specjalizacja logopedii zajmująca się diagnozą i terapią różnych postaci zaburzeń komunikacji spowodowanych uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego zarówno w przypadku dzieci jak i osób dorosłych.

Jeśli Twój dwulatek czy trzylatek nic nie mówi lub mówi bardzo mało, mogą to być problemy związane z opóźnionym rozwojem mowy. Czasem jednak do zaburzeń mowy może dojść na skutek różnego rodzaju uszkodzeń neurologicznych. Najwyższy czas, aby zasięgnąć opinii neurologopedy, który pomoże w diagnozie i terapii dziecka.

W diagnozie neurologopedycznej dziecka ocenie poddawane są:

• budowa i funkcjonowanie aparatu mowy,
• odruchowe reakcje oralne, ich rozwój i dojrzewanie,
• oddychanie,
• napięcie mięśniowe okolicy oralnej,
• czynności i funkcje pokarmowe – połykanie, gryzienie i żucie,
• umiejętności prelingwalne niezbędne do nauki mowy,
• mowa bierna i czynna,
• kompetencja językowa, komunikacyjna i kulturowo-społeczna, funkcje poznawcze,itd.

W diagnozie neurologopedycznej dorosłych, ocenie podlegają:

• mowa spontaniczna,
• umiejętność nazywania,
• umiejętność powtarzania,
• rozumienie mowy,
• umiejętność czytania,
• umiejętność pisania, itd.
 

Wczesna interwencja – dla kogo?

Podjęcie wczesnej interwencji logopedycznej pomoże Twojemu dziecku w komunikacji, usprawni funkcje pokarmowe i oddechowe, wyrówna deficyty oraz przygotuje aparat artykulacyjny do prawidłowego posługiwania się mową.

Wczesna interwencja będzie pomocna dla Twojego dziecka jeśli:

• poród miał charakter skomplikowany
• dziecko urodziło się przedwcześnie
• dziecko urodziło się z niską masa urodzeniową
• dziecko ma obciążony wywiad okołoporodowy
• dziecko ma kłopoty z oddychaniem przez usta, wysuwa język, chrapie, ma często otwartą buzię, często ma katar, zapalenie ucha
• dziecko nadmiernie ślini się
• dziecko ma kłopoty z jedzeniem tzn. ze ssaniem, gryzieniem, żuciem pokarmów
• pojawiły się parafunkcje tj. ssanie smoczka, palca, pieluszki, policzka, warg, języka.
 

FAQ- Najczęściej zadawane pytania

1. Kiedy udać się z dzieckime do logopedy?
   Najkrótsza i najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi: ZAWSZE KIEDY COKOLWIEK NAS NIEPOKOI ! To własnie rodzic jest najlepszym diagnostą i doskonale wyczuwa, że jest taka potrzeba. Każde zachowanie w rozwoju dziecka ma swój określony czas, w którym powinno się pojawić. Jeżeli obserwujemy, że dziecko nie radzi sobie w jakiejś dziedzinie lub wyraźnie odstaje od grupy rówieśników zdecydowanie należy podjąć kroki zaradcze. Pamiętajmy również, że im wcześniej zareagujemy tym większe prawdopodobieństwo, że wyrównamy dysproporcje i wesprzemy rozwój dziecka, co z pewnością wpłynie na jego dalsze sukcesy w edukacji.
    
2. Jak długo trwać będzie terapia logopedyczna?
   Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Każdy przypadek jest inny i każdy należy traktować indywidualnie. Natomiast zdecydowanie należy podkreślić, że systematyczna praca w domu, zgodna z zzaleceniami i wskazówkami terapeuty znacząco skraca czas terapii.  Warto wspomagać się podczas terapii dostępnymi na rynku logopedycznym różnorodnymi urządzeniami do terapii. Moim zdaniem nie tylko urozmaicą one ćwiczenia ae też w nacznej mierze przespieszą efekty prowadzonej terapii.
    
3. Jakie są najczęstsze wady wymowy?
   Do najczęściej spotychanych wad wymowy należą:
   -Sygmatyzm (seplenienie) - nieprawidłowa realizacja głosek: ś, ź, ć, dź; s, z, c, dz;
   sz, ż, cz, dż
   -Rotacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski R
   -Kappacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski K
   -Gammacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski L
   -Mowa bezdźwięczna, czyli wymawianie głosek dźwięcznych jak ich bezdźwięczne odpowiedniki
   -Rynolalia (nosowanie) 
    
4. Na co logopeda zwraca uwagę podczas stawiania diagnozy?
   Podczas badania diagnostycznego ważne jest w zasadzie WSZYSTKO. Dlatego nie powinien Państwa dziwić wnikliwy wywiad dotyczący  przebiegu ciąży, rozwiązania oraz okresy niemowlęcego. Logopeda oceni sprawność i budowę narządów mowy, słuch fizjologiczny, fonologiczny i fontyczny, sprawdzu poprawność artykulacji, poziom rozwoju językowego. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba logopeda poprosi o dodatkowe konsultacje specjalistyczne. 
   (psychologiczną, stomatologiczną, ortodontyczną, neurologiczną, foniatryczną, itp.)
    
5. Czy konieczne są ćwiczenia z dzieckiem w domu?
   To jedna z bardzo istotnych rzeczy w prowadzeniu terapii logopedycznej. Tylko dobra współpraca na linii Rodzic/Opiekun - Pacjent - Terapeuta daje możliwość odniesienia w stosunkowo krótkim czasie sukcesu. Ważne jest wzajemne zaufanie, szacunek o chęć współpracy. Systematyczna praca w domu zgodnie z zaleceniami i wskazówkami terapeuty (nawet ta prowadzona najkrócej) zazwyczaj przynosi dużo lepsze efekty niż jednodniowe długotrwałe zajęcia.